Here's to a BIG Season

a long semester

Токио руу нүүв, гэрийхэн ирэв. Сакура, борооны улирал, 35С + Японы зуны бүгчим халуун өдрүүд, тайфунь...Ханиад ч хүрэв, хоолой ч өвдөв. Алийг нь ч анзааралгүй ширээний ард суусаар нэг л мэдэхэд хэдэн сарыг ардаа орхичихож. Сургуулиа төгсөх ч дөхөөд, ирээдүйн карьер тулгамдсан асуудал болсноор үүнийг шийдэхэд л хамаг анхаарал, эрч хүчээ зарцуулсан нь энэ. Бусад бүх зүйлийг 2-т. no blog, no facebook, even no birthday party. Нэг зүйлийг маш их хүсээд, тэрнийхээ төлөө морь мал мэт зүтгээд, эцэст нь хүрч чадахгүй унах гашуун амтыг дахин мэдрэхийг хүссэнгүй...

Энэ хугацаанд бичлэгийг маань хүлээж байсан байх гэж найдаж байна.

...Дүнгээ сайжруулав scholarship-ээ сунгав, мэргэжлээ бүрмөсөн солин, өөр салбарын хичээлүүдийг А-аас нь эхлэв, уналт амжилтын emotional roller coaster-оор хэдэн долоо хоног давхисны эцэст it's done. Not well done, but it's done. Багш, найзууд, гэрийхэн гээд олон хүний дэмжлэг, номын санд өнгөрүүлсэн цагууд, шөнө дунд асаалттай гэрлийн нийлбэрт ямар ч байсан зорьсон grad school-ийнхээ нэгэнд элсэхээр боллоо.

Хамгийн завгүй өнгөрсөн нэг семестэр ингэж нэг дуусч, 5 хоногийн "зуны амралтаа" enjoy хийсний дараа шинэ семестэр эхлэв. Авахгүй айсаар байгаад сүүлийн нэг семестэрт "хадгалж" үлдсэн нэг хуулийн хичээлийг эс тооцвол энэ энэ улиралд санаа амар байж болох байх. Гэхдээ ч хийх зүйл их байнаа: Илч нь буусан намрын шаргал наранд ээн, өнгөө сольсон модны навчис дунд дуртай улирлаа enjoy хийх. Evening jogs, gym, bball бас дээр нь сэлж бас гулгаж сурах resolution. Хамгийн чухал нь зүрх тархи хоёрын голоор байгаа нэг зүйлийг шийдэх...guess all i need is time.

I'm back