Зуны Workshop 2008

Тал хээр нутаг үзэх гэж жуулчид хаа холоос Монголыг зорьдог байтал би гэж нөхөр хотоос ч холдолгүй байсаар зуны амралт дуусах нь бололтой. Ядаж л биеэ хөгжүүлье гэж бодоод дүүгээ дагаж хэсэг төмөр өргөсөн ч булчин суух шинж ер алга. Идээд идээд таргалдаггүй, идэхгүй байсан ч турдаггүй нэг сонин биеийн бүтэцтэй болохоор тэгдэг бололтой, үр дүн мэдэгдсэнгүй.

Гэхдээ ч пабуудад инвест хийхээс өөр (илүү) үр бүтээлтэй зүйл нэгийг ч болов хийсэн нь ЯМОX(Япон дахь Монгол Оюутны Холбоо), Японд сурдаг хэсэг оюутнуудтай хамтран хийсэн Зуны workshop сайн дурын үйл ажиллагаа байлаа.

20 гаруй хоног үргэлжилсэн уг прожектоо өчигдөр нэг юм дуусгаад бүгдээрээ салхинд гарч нэг хоног амарцгаав. Бүгд нэлээд ядарцгаасан байсан болохоор сайхан амралт болсон байх. Гэхдээ шорлог хийж идэх л хамгийн гоё байсан шүү. Идэхээс илүү хийх нь гоё гэдгийг анх удаа мэдэрсэн гэx үү дээ.

Ер нь юм хийхийн амтыг воркшопийн үеэр нэлээн мэдэрсэн гээд хэлчихвэл шал хэнхэг амьтан шиг сонсогдох байх л даа. Гэхдээ нэг зорилгын төлөө багаар ажиллах үед бие биеэсээ суралцах зүйл ихийн дээр дуусгачихаад ХИЙЧИХЛЭЭ гэдэг амтыг мэдрэх нь ганцаар байснаас улам ч хүчтэй юм шиг санагдсан.
Ер нь хүн мөнгөний төлөө ажиллах биш, тэр дундаа ямар нэгэн хүний даалгавраар ажиллах ч биш, сайн дураараа өөрийнхөө хийе гэж бодсон зүйлээ ажил хэрэг болгох үед илүү хүч гардаг юм шиг санагдлаа. Хэдийгээр үнэ төлбөргүйгээр ажиллаж байгаа мэт боловч энэ үед л илүү их юм сурч, олж авдаг юм шигээ.