Төсөөлөл

Жил хагасын дараа эргэн харьж гэртээ өнгөрүүлсэн зуны амралт нэг л мэдэхэд дуусч маргаашнаас хичээл эхэллээ гэж. Амралт ч гэлтгүй ер нь хурдан юм аа. Эргээд харахад гэрээс гарснаас хойш хоног өдрүүд "харвасан сум шиг" гэдэг шиг л хурдан өнгөрчээ.Хэдийгээр энэ хооронд маш их зүйл болж өнгөрсөн ч, цаг хугацаа хэрхэн улиран одсоныг бага анзаарчээ. Энэ мэтээр бол нэг л өглөө сэрэхэд хөгширчихсөн байж мэдэхээр .Арай ч хэтрүүлэг,гэхдээ л...

Эцэг эхийн гараас гаран бие даан амьдарч" юу сайхан дур сайхан, өөрийн бодол өөртөө зөв" гэдэг уриан дор өөртөө л найдах амьдралд алдсан зүйл ч бий , олсон зүйл ч бий. Юуг ч үл хүлээх амьдралын урсгал дунд зүг чигээ алдчихалгүй,өөрөөсөө хамаарах зүйлсийг тооцож үзээд ирээдүйг урьдчилан бэлдсэн төлөвлөгөөнийхөө дагуу өөрийнхөөрөө бүтээж болох бол үүнийг ухаалаг алхам гэх байх. Хэрэв ингээд санасан зүйлдээ хүрвэл сэтгэл хангалуун болж, чадахгүй бол улам хурцлагдана биз. Гэхдээ бидний завиа зогсоохыг хүссэн тэр газар тэр үеийн бидэнд таалагдана гэж яаж мэдэх юм бэ?

Хээрийн салхинаас өөр зүйл зоон дээрээ суулгаагүй армаг хүлгийг барьж унан,тэртээд униартах уулсыг давсан ч усаар хязгаарлагдахүй уудам нутагт тоглож өссөн гэхгүй ч "тал нутгийн морь унасан хүү шүү" гэсэн төсөөлөл оюун ухаанд минь байдаг юм. Залуу насанд амьдралын хязгааргүй олон харгуй дундуур явах зам бүрийг алхам алхмаар тооцоолсон төлөвлөгөө барьж биш,хүссэн зүгтээ "мориныхоо цулбуурыг сул тавин хар эрчээрээ давхих" нь сонирхолтой ...Амьдралын урсгал дунд төлөвлөгөөнөөсөө төөрч явах нь сонирхолтой. Амьдралын урсгал өөрөөс чинь хамааралгүйгээр ямар сорилуудыг болон ямар сюрпризуудыг чам руу илгээж буй нь сонин. Үр дүнг нь цаг хугацаа л харуулах биз...